سه شنبه ۰۵ بهمن ۰۰ | ۱۱:۲۶ ۱۲ بازديد
ثبت نام مدرسه فوتبال
حرفه ای گری
در 26 آگوست 1995، هیئت بین المللی راگبی اتحادیه راگبی را یک بازی "باز" اعلام کرد و در نتیجه تمامی محدودیت ها در پرداخت ها یا مزایا برای افراد مرتبط با این بازی را حذف کرد. این کار را به دلیل نتیجه گیری کمیته انجام داد که انجام این کار تنها راه برای پایان دادن به ریاکاری شماتوریسم و حفظ کنترل اتحادیه راگبی است.
تهدید اتحادیه آماتور راگبی به ویژه در استرالیا بزرگ بود، جایی که سوپر لیگ تهدید می کرد که بازیکنان را با حقوق های زیاد به لیگ راگبی ترغیب کند. SANZAR در سال 1995 توسط اتحادیه های راگبی نیوزلند، استرالیا و آفریقای جنوبی برای مقابله با تهدید سوپرلیگ تشکیل شد. SANZAR یک مسابقه استانی را با حضور تیم های هر سه کشور پیشنهاد کرد. این مسابقه به Super 12 تبدیل شد (بعدها Super 14 در سال 2005 و سوپر راگبی از سال 2011). پیشنهادات SANZAR همچنین شامل یک مسابقه سالانه بین تیم های آزمایشی هر کشور، سری Tri Nations بود. آنها در نهایت توانستند با قراردادی به مبلغ 550 میلیون دلار برای ده سال حقوق انحصاری پخش تلویزیونی و رادیویی، از شرکت خبری روپرت مرداک حمایت کنند. این قرارداد در طول جام جهانی راگبی 1995 امضا شد و در یک کنفرانس مطبوعاتی در آستانه فینال جام جهانی آشکار شد.
پیشنهادات SANZAR در معرض تهدید جدی یک گروه مستقر در سیدنی به نام شرکت جهانی راگبی (WRC) قرار داشت. WRC توسط وکیل جف لوی و بازیکن سابق والابی راس ترنبول تشکیل شد. هر دو خواهان یک مسابقه حرفه ای راگبی در سراسر جهان بودند که توسط کری پکر، که قبلاً کریکت حرفه ای را توسعه داده بود، تأمین مالی می کرد. در یک نقطه WRC اکثریت تیم‌های All Blacks و Wallaby در رقابت‌های خود ثبت‌نام کردند. علاوه بر این، Springboks همچنین قراردادهای WRC را امضا کرده بود اما تصمیم گرفته بود آنها را تحویل ندهد و در عوض با اتحادیه راگبی آفریقای جنوبی امضا کرد. به بازیکنان گفته شده بود که اگر به WRC متعهد باشند، دیگر هرگز برای کشورشان بازی نخواهند کرد. سپس اکثر سیاهپوستان با امضای قرارداد با اتحادیه خود از همتایان Springbok خود پیروی کردند. استرالیایی ها که فهمیدند بدون نیوزلند و آفریقای جنوبی پیشنهاد WRC نمی تواند موفق شود، تسلیم شدند و با اتحادیه راگبی استرالیا قرارداد امضا کردند.
حرفه ای گری
در 26 آگوست 1995، هیئت بین المللی راگبی اتحادیه راگبی را یک بازی "باز" اعلام کرد و در نتیجه تمامی محدودیت ها در پرداخت ها یا مزایا برای افراد مرتبط با این بازی را حذف کرد. این کار را به دلیل نتیجه گیری کمیته انجام داد که انجام این کار تنها راه برای پایان دادن به ریاکاری شماتوریسم و حفظ کنترل اتحادیه راگبی است.
تهدید اتحادیه آماتور راگبی به ویژه در استرالیا بزرگ بود، جایی که سوپر لیگ تهدید می کرد که بازیکنان را با حقوق های زیاد به لیگ راگبی ترغیب کند. SANZAR در سال 1995 توسط اتحادیه های راگبی نیوزلند، استرالیا و آفریقای جنوبی برای مقابله با تهدید سوپرلیگ تشکیل شد. SANZAR یک مسابقه استانی را با حضور تیم های هر سه کشور پیشنهاد کرد. این مسابقه به Super 12 تبدیل شد (بعدها Super 14 در سال 2005 و سوپر راگبی از سال 2011). پیشنهادات SANZAR همچنین شامل یک مسابقه سالانه بین تیم های آزمایشی هر کشور، سری Tri Nations بود. آنها در نهایت توانستند با قراردادی به مبلغ 550 میلیون دلار برای ده سال حقوق انحصاری پخش تلویزیونی و رادیویی، از شرکت خبری روپرت مرداک حمایت کنند. این قرارداد در طول جام جهانی راگبی 1995 امضا شد و در یک کنفرانس مطبوعاتی در آستانه فینال جام جهانی آشکار شد.
پیشنهادات SANZAR در معرض تهدید جدی یک گروه مستقر در سیدنی به نام شرکت جهانی راگبی (WRC) قرار داشت. WRC توسط وکیل جف لوی و بازیکن سابق والابی راس ترنبول تشکیل شد. هر دو خواهان یک مسابقه حرفه ای راگبی در سراسر جهان بودند که توسط کری پکر، که قبلاً کریکت حرفه ای را توسعه داده بود، تأمین مالی می کرد. در یک نقطه WRC اکثریت تیم‌های All Blacks و Wallaby در رقابت‌های خود ثبت‌نام کردند. علاوه بر این، Springboks همچنین قراردادهای WRC را امضا کرده بود اما تصمیم گرفته بود آنها را تحویل ندهد و در عوض با اتحادیه راگبی آفریقای جنوبی امضا کرد. به بازیکنان گفته شده بود که اگر به WRC متعهد باشند، دیگر هرگز برای کشورشان بازی نخواهند کرد. سپس اکثر سیاهپوستان با امضای قرارداد با اتحادیه خود از همتایان Springbok خود پیروی کردند. استرالیایی ها که فهمیدند بدون نیوزلند و آفریقای جنوبی پیشنهاد WRC نمی تواند موفق شود، تسلیم شدند و با اتحادیه راگبی استرالیا قرارداد امضا کردند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر