ثبت نام مدرسه فوتبال

ثبت نام مدرسه فوتبال

حرفه ای گری

در 26 آگوست 1995، هیئت بین المللی راگبی اتحادیه راگبی را یک بازی "باز" ​​اعلام کرد و در نتیجه تمامی محدودیت ها در پرداخت ها یا مزایا برای افراد مرتبط با این بازی را حذف کرد. این کار را به دلیل نتیجه گیری کمیته انجام داد که انجام این کار تنها راه برای پایان دادن به ریاکاری شماتوریسم و ​​حفظ کنترل اتحادیه راگبی است.

تهدید اتحادیه آماتور راگبی به ویژه در استرالیا بزرگ بود، جایی که سوپر لیگ تهدید می کرد که بازیکنان را با حقوق های زیاد به لیگ راگبی ترغیب کند. SANZAR در سال 1995 توسط اتحادیه های راگبی نیوزلند، استرالیا و آفریقای جنوبی برای مقابله با تهدید سوپرلیگ تشکیل شد. SANZAR یک مسابقه استانی را با حضور تیم های هر سه کشور پیشنهاد کرد. این مسابقه به Super 12 تبدیل شد (بعدها Super 14 در سال 2005 و سوپر راگبی از سال 2011). پیشنهادات SANZAR همچنین شامل یک مسابقه سالانه بین تیم های آزمایشی هر کشور، سری Tri Nations بود. آنها در نهایت توانستند با قراردادی به مبلغ 550 میلیون دلار برای ده سال حقوق انحصاری پخش تلویزیونی و رادیویی، از شرکت خبری روپرت مرداک حمایت کنند. این قرارداد در طول جام جهانی راگبی 1995 امضا شد و در یک کنفرانس مطبوعاتی در آستانه فینال جام جهانی آشکار شد.

پیشنهادات SANZAR در معرض تهدید جدی یک گروه مستقر در سیدنی به نام شرکت جهانی راگبی (WRC) قرار داشت. WRC توسط وکیل جف لوی و بازیکن سابق والابی راس ترنبول تشکیل شد. هر دو خواهان یک مسابقه حرفه ای راگبی در سراسر جهان بودند که توسط کری پکر، که قبلاً کریکت حرفه ای را توسعه داده بود، تأمین مالی می کرد. در یک نقطه WRC اکثریت تیم‌های All Blacks و Wallaby در رقابت‌های خود ثبت‌نام کردند. علاوه بر این، Springboks همچنین قراردادهای WRC را امضا کرده بود اما تصمیم گرفته بود آنها را تحویل ندهد و در عوض با اتحادیه راگبی آفریقای جنوبی امضا کرد. به بازیکنان گفته شده بود که اگر به WRC متعهد باشند، دیگر هرگز برای کشورشان بازی نخواهند کرد. سپس اکثر سیاهپوستان با امضای قرارداد با اتحادیه خود از همتایان Springbok خود پیروی کردند. استرالیایی ها که فهمیدند بدون نیوزلند و آفریقای جنوبی پیشنهاد WRC نمی تواند موفق شود، تسلیم شدند و با اتحادیه راگبی استرالیا قرارداد امضا کردند.

ثبت نام مدرسه فوتبال

همچنین به نظر می رسد که راگبی اولین کد فوتبال (غیر بومی) بوده است که در روسیه بازی می شود، حدود یک دهه قبل از معرفی فوتبال انجمنی. آقای هاپر، یک اسکاتلندی، که در مسکو کار می کرد، مسابقه ای را در دهه 1880 ترتیب داد. اولین مسابقه فوتبال در سال 1892 بود. با این حال، در سال 1886، پلیس روسیه راگبی را تحت فشار قرار داد زیرا آنها آن را "وحشیانه و قابل تحریک تظاهرات و شورش" می دانستند.
تشکیل هیئت بین المللی فوتبال راگبی
مقاله اصلی: راگبی جهانی

در سال 1884، انگلیس با اسکاتلند بر سر تلاشی که انگلیس به ثمر رسانده بود، اختلاف داشت، اما داور با استناد به خطای اسکاتلند آن را رد کرد. انگلیس استدلال می کرد که داور باید امتیاز بازی می کرد و همانطور که آنها قانون را وضع کردند، اگر آنها می گفتند که این یک امتحان است، پس این کار بود. هیئت بین المللی فوتبال راگبی (IRFB) توسط اسکاتلند، ایرلند و ولز در سال 1886 تشکیل شد. اما انگلیس از پیوستن خودداری کرد، زیرا آنها معتقد بودند که باید نمایندگان بیشتری در هیئت مدیره داشته باشند زیرا تعداد باشگاه های بیشتری داشتند. آنها همچنین قبول نکردند که IRFB قانونگذار شناخته شده بازی باشد. IRFB موافقت کرد که کشورهای عضو تا زمانی که RFU برای پیوستن به آن موافقت نکند و قبول کند که IRFB بر بازی‌های بین اتحادیه‌های داخلی نظارت کند، با انگلیس بازی نکنند. انگلستان سرانجام در سال 1890 با پیوستن به آن موافقت کرد. در سال 1930، بین اعضا توافق شد که تمام مسابقات آینده تحت قوانین IRFB برگزار شود. در سال 1997، IRFB مقر خود را از لندن به دوبلین منتقل کرد و یک سال بعد نام خود را به هیئت بین المللی راگبی (IRB) تغییر داد. در سال 2014، نام خود را دوباره به راگبی جهانی (WR) تغییر داد.
تکامل قوانین بازی

در زمان های مختلف تغییراتی در قوانین بازی ایجاد شده است و این روند همچنان ادامه دارد
تعداد بازیکنان
تعداد بازیکنان حاضر در زمین برای هر تیم از 20 به 15 بازیکن در سال 1877 کاهش یافت.

ثبت نام مدرسه فوتبال

اولین توصیف دقیق از آنچه تقریباً مطمئناً فوتبال در انگلیس بود توسط ویلیام فیتز استفن در حدود 1174-1183 ارائه شد. وی به تشریح فعالیت های جوانان لندنی در جشنواره سالانه سه شنبه شب پرداخت:

    بعد از ناهار همه جوانان شهر برای شرکت در یک بازی توپ به مزارع می روند. دانش آموزان هر مدرسه توپ مخصوص به خود را دارند. کارگران صنایع دستی هر شهر نیز توپ های خود را حمل می کنند. شهروندان مسن‌تر، پدران و شهروندان ثروتمند سوار بر اسب می‌آیند تا رقابت نوجوانان خود را تماشا کنند و جوانی خود را به شکلی نایب زنده کنند: می‌توانید احساسات درونی آن‌ها را با تماشای این اقدام برانگیخته و در سرگرمی نوجوانان بی‌خیال غرق شوند.

تلاش‌های زیادی برای ممنوعیت بازی‌های فوتبال، به‌ویژه جنجالی‌ترین و مخل‌آمیزترین شکل‌ها انجام شد. این امر به ویژه در انگلستان، و در سایر نقاط اروپا، در قرون وسطی و اوایل دوره مدرن، صادق بود. بین سال های 1324 تا 1667، تنها در انگلستان، فوتبال توسط بیش از 30 قانون سلطنتی و محلی ممنوع شد. نیاز به اعلام مکرر چنین قوانینی دشواری در اجرای ممنوعیت بازی های محبوب را نشان داد. پادشاه ادوارد دوم به قدری از بی نظمی فوتبال در لندن ناراحت بود که در 13 آوریل 1314 اعلامیه ای مبنی بر ممنوعیت آن صادر کرد:

    از آنجایی که در شهر سر و صدای زیادی به وجود می آید که ناشی از هجوم بر روی توپ های بزرگ است که ممکن است شرارت های زیادی از آنها سر بزند که خدای ناکرده از آنها سرچشمه می گیرد، ما از طرف شاه به درد زندان امر و نهی می کنیم که از چنین بازی هایی در شهر استفاده شود. در آینده."

در سال 1531، سر توماس الیوت نوشت که انگلیسی "فوتبال چیزی نیست جز خشم وحشیانه و خشونت شدید".

بازی‌های فوتبال که شامل حمل توپ می‌شد، در طول قرن، درست تا زمان اختراع ادعایی ویلیام وب الیس، ادامه یافت. یک شکل، که در اوایل سال 1440 ثبت شد و تا قرن 19 ادامه داشت، یک بازی شرق انگلیس به نام های مختلف Camping، Campan، Camp-ball و Campyon بود که به صراحت بر اساس حمل توپ و پرتاب آن از بازیکنی به بازیکن دیگر بود. به منظور ادامه پیشروی به گفته ناظری که در سال 1823 (به طور تصادفی سال "اختراع" راگبی) نوشت.

ثبت نام مدرسه فوتبال

در 6 دسامبر 2016، اتحادیه فوتبال انگلیس اعلام کرد که با توجه به "گسترش افزایش یافته بازبینی از زمان اعلام آن" و دیگر تعهدات حرفه ای گالافنت، بررسی توسط Clive Sheldon QC انجام خواهد شد. در 11 ژانویه 2017، بررسی شلدون اولین درخواست خود را برای دریافت مدرک انجام داد و به تمام باشگاه های فوتبال در انگلستان و ولز، آماتور و حرفه ای نامه نوشت و تا 15 مارس در مورد اتهامات سوء استفاده جنسی از کودکان بین سال های 1970 و 2005 اطلاعاتی را درخواست کرد. در مارس 2018، گزارش شد که مقیاس شواهد ارائه شده، به علاوه "ماهیت آشفته بایگانی"، بررسی پرونده های حقوقی اتحادیه فوتبال توسط تیم تحقیق را به تاخیر انداخته است. حدود 500000 صفحه مطالب از 6000 فایل در یک پلت فرم دیجیتال آپلود شد و 353 سند بسیار مرتبط شناسایی شدند. شلدون انتظار داشت نوشتن گزارش نهایی خود را در اوت 2018 آغاز کند.

در ژوئیه 2018، گزارش شد که تحقیقات مستقل فدراسیون فوتبال هیچ مدرکی دال بر پوشش نهادی یا یک شبکه پدوفیلی که در فوتبال فعالیت می‌کرده، پیدا نکرده است. گزارش شلدون، که احتمالاً به شدت از چندین باشگاه انتقاد می‌کند، ابتدا انتظار می‌رفت در سپتامبر 2018 به اتحادیه فوتبال انگلیس ارائه شود، اما انتشار آن احتمالاً تا یک سال به تعویق افتاد و در انتظار محاکمه مجدد باب هیگینز و احتمال بیشتری وجود داشت. اتهامات علیه بری بنل.

این گزارش 700 صفحه ای سرانجام در 17 مارس 2021 منتشر شد. این گزارش عدم اقدام کافی در مورد شکایات یا شایعات سوء استفاده جنسی در هشت باشگاه حرفه ای: استون ویلا، چلسی، کرو الکساندرا، منچسترسیتی، نیوکاسل یونایتد، پیتربورو، ساوتهمپتون و استوک را شناسایی کرد. شهر. این گزارش همچنین 13 توصیه برای بهبودهای بیشتر ارائه کرده است، از جمله باشگاه‌هایی که از افسران محافظ واجد شرایط استفاده می‌کنند، یک عضو هیئت مدیره FA به عنوان «قهرمان حفاظت از کودکان»، بررسی‌های نقطه‌ای باشگاه‌های آماتور، «روز ملی حفاظت در فوتبال» و یک حفاظت سالانه. گزارش. با این حال، اقدامات به دلیل تاخیر و عدم جاه طلبی مورد انتقاد قرار گرفت. FA یک "عذرخواهی صمیمانه" از بازماندگان صادر کرد و گفت که تمام توصیه های شلدون را اجرا خواهد کرد.

ثبت نام مدرسه فوتبال

کمبریج
تصویر قطعه پارکر، (1907)

در حالی که در کمبریج بود، مشارکت Thring در فوتبال ادامه یافت. به گفته NL Jackson، در سال 1846 "دو پسر پیر شروزبری، آقایان اچ دی وینتون و جی. ، بازی در آن زمان در "ورسیتی" محبوب نبود و باشگاه دوام زیادی نداشت. بر اساس گزارش خود Thring که در سال 1861 نوشته شده است:

    در سال 1846، زمانی که تلاشی برای معرفی یک بازی رایج و تشکیل یک باشگاه واقعا محترمانه در کمبریج انجام شد، بازی راگبی مانع بزرگی برای ترکیب مردان ایتون، وینچستر و شروزبری در شکل گیری یافت شد. یک باشگاه فوتبال

این یکی از اولین تلاش های شناخته شده برای تدوین مجموعه ای از قوانین "سازش" فوتبال در کمبریج بین فارغ التحصیلان مدارس مختلف بود. جفری گرین در تاریخچه اتحادیه فوتبال خود آن را به عنوان "اولین گام مثبت برای ایجاد هویت دیدگاه ها و قوانین مشترک [فوتبال] قابل قبول برای هر چه بیشتر" توصیف می کند و از نبود لوح ابراز تاسف می کند. برای بزرگداشت این لحظه تاریخی».
اپینگهام
تیم فوتبال مدرسه اوپینگهام، 1862

قوانین فوتبال برای مدرسه اوپینگهام تحت نظارت برادر چارلز ترینگ، ادوارد در سال 1857 ایجاد شده بود. آنها اجازه دادند که توپ به روشی مشابه قوانین راگبی حمل شود.
"ساده ترین بازی"

چارلز ترینگ در طول مدتی که در اوپینگهام استاد مقیم بود (1859-1864)، به شدت درگیر تلاش‌هایی برای ایجاد کد مشترک فوتبال شد. به نظر می رسد که علاقه او با انتشار مقاله ای در 14 دسامبر 1861 در The Field که خواستار چنین کد مشترکی بود، تحریک شده است. Thring بلافاصله با نامه‌ای به انتقاد شدید از کد راگبی پاسخ داد و با اشاره به مجاز بودن "هک کردن" (لگد زدن به ساق پاهای حریف) به عنوان "یک لکه"، "کاملاً غیرانگلیسی" و "وحشیانه" اشاره کرد. در جای خود، Thring موارد زیر را به عنوان "اصول اولیه فوتبال" توصیه کرد:

    توپ را باید تا حد امکان روی زمین نگه داشت
    بازیکنان باید "همیشه پشت توپ باشند" (ترینگ به قانون آفساید راگبی به عنوان خیلی سست اعتراض داشت، زیرا به بازیکن آفساید اجازه می داد پس از لمس توپ توسط حریف دوباره به بازی بپیوندد)

ثبت نام مدرسه فوتبال

1867
ویکی‌نبشته دارای متن اصلی مرتبط با این مقاله است:
قوانین کمبریج (1867)

باشگاه فوتبال دانشگاه کمبریج طبق قوانین خودش به بازی ادامه داد. در مارس 1867، جلسه ای از "نمایندگان مدارس دولتی و باشگاه های فوتبال کالج" فراخواند که در آن امید بود که "آکسفورد با کمبریج در اتخاذ مجموعه ای از قوانین مشترک موافقت کند"، با این هدف که این قوانین "به موقع اجرا شود. به طور گسترده در سراسر کشور پذیرفته شده است». کری و دانینگ پیشنهاد می کنند که تصمیم کمبریج برای تجدید نظر در مجموعه قوانین خود، به جای استفاده از قوانین اتحادیه فوتبال، منعکس کننده "ضعف نسبی فدراسیون فوتبال در آن زمان" است. مجموعه قوانین حاصل، که به صراحت به عنوان تجدید نظر در قوانین 1863 ارائه شد، شامل یک "تاچ پایین" بود، که تا حدودی شبیه به "تلاش" امروزی در راگبی بود: تیمی که توپ را به سمت پایین در پشت خط دروازه حریف لمس می کرد، می توانست از آن استفاده کند. یک ضربه آزاد به سمت دروازه، با تعداد "تاچ‌های پایین" تبدیل نشده که اگر هر دو تیم به تعداد گل‌های یکسانی به ثمر برسانند، به‌عنوان تساوی‌شکن استفاده می‌شود.
تحولات بعدی

در سال 1869، باشگاه کمبریج به اتحادیه فوتبال انگلیس نامه نوشت تا پیشنهاد مسابقه بین این دو بدن را بدهد. این اتحادیه اصرار داشت که قوانین خود را اجرا کند، شرطی که اتحادیه فوتبال انگلیس با آن موافقت نمی کرد.

در سال 1871، گسست بین دو قانون اصلی فوتبال با تشکیل اتحادیه فوتبال راگبی (RFU) متبلور شد. این امر در سال 1872 با تأسیس باشگاه راگبی کمبریج، پیرو قوانین RFU دنبال شد. باشگاه فوتبال دانشگاه کمبریج که از طرفداران "بازی حمل" کوتاهی شده بود، در سال 1873 به اتحادیه فوتبال انگلیس پیوست. زمانی که در سومین دوره جام حذفی، در فصل 4-1873 شرکت کرد، تحت قوانین FA بازی کرد.

ثبت نام مدرسه فوتبال

در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20، این ورزش در آفریقا توسط مهاجران و مستعمراتی که اغلب یک سیاست "فقط سفیدپوستان" را برای انجام این بازی اتخاذ می کردند، گسترش یافت. این باعث شد که راگبی به عنوان یک ورزش بورژوازی توسط مردم بومی با جذابیت محدود در نظر گرفته شود. علی‌رغم این، مناطقی از مشارکت سیاه‌پوستان به‌ویژه در کیپ شرقی و هراره ایجاد شد. اولین کشورهایی که بازی راگبی رقابتی را دیدند عبارتند از آفریقای جنوبی و رودزیا (زیمبابوه امروزی) که اتحادیه فوتبال راگبی رودزیا را در سال 1895 تشکیل داد و به ایستگاهی منظم برای تورهای بریتانیا و نیوزلند تبدیل شد.

در زمان های اخیر این ورزش توسط چندین کشور آفریقایی مورد استقبال قرار گرفته است. در اوایل قرن بیست و یکم، ماداگاسکار جمعیت 40000 نفری را در مسابقات ملی تجربه کرده است، در حالی که نامیبیا، که تاریخچه راگبی آن را می توان از سال 1915 شروع کرد، چهار بار از سال 1999 به مرحله نهایی جام جهانی راه یافته است. سایر کشورهای آفریقایی که به عنوان اتحادیه های عضو در رتبه بندی جهانی راگبی حضور دارند عبارتند از ساحل عاج، کنیا، اوگاندا و زامبیا. آفریقای جنوبی و کنیا در میان 15 "تیم اصلی" هستند که در هر رویداد از سری هفت راگبی جهانی مردان شرکت می کنند.
اتحادیه راگبی زنان
یک بازیکن زن با لباس زرد و سبز و با یک کلاه اسکرام سفید، برای جمع آوری توپ در حالی که توسط هم تیمی ها حمایت می شود می پرد.
راگبی زنان آمریکا:
NC Hustlers vs Midwest II
نوشتار اصلی: اتحادیه راگبی زنان

سوابق فوتبال راگبی زنان مربوط به اواخر قرن نوزدهم است، با اولین منبع مستند نوشته‌های امیلی ولنتاین، که در آن او بیان می‌کند که او در سال 1887 یک تیم راگبی را در مدرسه سلطنتی پورتورا در انیسکیلن، ایرلند راه‌اندازی کرد. اگرچه گزارش‌هایی از مسابقات اولیه زنان در نیوزلند و فرانسه وجود دارد، یکی از اولین بازی‌های قابل توجهی که شواهد اولیه را ثابت کرد، رویارویی سال 1917 بین خانم‌های کاردیف و نیوپورت لیدیز در زمان جنگ بود. عکسی که تیم کاردیف را قبل از مسابقه در پارک اسلحه کاردیف نشان می دهد. از دهه 1980، این بازی محبوبیت خود را در میان ورزشکاران زن افزایش داد، و تا سال 2010، طبق گزارش جهانی راگبی، راگبی زنان در بیش از 100 کشور جهان بازی می‌شد.

ثبت نام مدرسه فوتبال

پس از معرفي حرفه اي، مسابقات باشگاهي فراملي، با جام هاينكن در نيمكره شمالي و سوپر راگبي در نيمكره جنوبي آغاز شد.

Tri Nations، يك تورنمنت بين المللي سالانه با شركت استراليا، نيوزلند و آفريقاي جنوبي، در سال 1996 آغاز شد. در سال 2012، اين مسابقات به آرژانتين گسترش يافت، كشوري كه عملكرد چشمگير آن در بازي هاي بين المللي (به ويژه كسب مقام سوم در جام جهاني راگبي 2007) شايسته شركت در مسابقات تلقي شد. در نتيجه گسترش به چهار تيم، مسابقات به قهرماني راگبي تغيير نام داد.
تيم ها و موقعيت ها
مقاله اصلي: موقعيت هاي اتحاديه راگبي

هر تيم مسابقه را با 15 بازيكن در زمين و هفت يا هشت بازيكن تعويضي شروع مي كند. بازيكنان يك تيم به هشت مهاجم (دو نفر بيشتر از ليگ راگبي) و هفت مدافع تقسيم مي‌شوند.
مهاجمان

وظايف اصلي بازيكنان فوروارد بدست آوردن و حفظ مالكيت توپ است. مهاجمان نقشي حياتي در تكل زدن و ضربه زدن به بازيكنان حريف دارند. بازيكنان در اين موقعيت ها عموما بزرگتر و قوي تر هستند و در اسكرام و لاين اوت شركت مي كنند. فورواردها اغلب در مجموع به عنوان "بسته" ناميده مي شوند، به خصوص زماني كه در تشكيل اسكرام هستند.
رديف جلويي
رديف جلو از سه بازيكن تشكيل شده است: دو تكيه گاه (پايه سر شل و سر محكم) و هوكر. نقش اين دو پايه پشتيباني از هوكر در هنگام اسكرام، پشتيباني از جامپرها در طول لاين اوت و ايجاد قدرت و قدرت در راك ها و ماول ها است. جايگاه سوم در رديف جلو هوكر است. هوكر يك موقعيت كليدي در بازي هجومي و دفاعي است و مسئول بردن توپ در اسكرام است. هوكرها معمولاً توپ را در هنگام خروج از خط پرتاب مي كنند.

سطر دوم
رديف دوم از دو قفل يا قفل به جلو تشكيل شده است. قفل‌ها معمولاً بلند قدترين بازيكنان تيم هستند و به‌عنوان پرش‌هاي خط‌آوت تخصص دارند. نقش اصلي قفل در لاين اوت ها اين است كه يك پرش ايستاده انجام دهد كه اغلب توسط ساير مهاجمان پشتيباني مي شود تا توپ پرتاب شده را جمع كند يا از پايين آمدن توپ به سمت آنها اطمينان حاصل كند. قفل ها همچنين نقش مهمي در اسكرام دارند و مستقيماً پشت سه بازيكن رديف جلو متصل مي شوند و حركت رو به جلو را فراهم مي كنند.

ثبت نام مدرسه فوتبال

تيم هاي رقيب با يك سري بازي هاي مقدماتي انتخاب مي شوند: در سال هاي 1960 و 1964 از طريق بازي هاي پلي آف خانگي و خارج از خانه. از سال 1968 از طريق تركيبي از هر دو گروه مقدماتي و بازي هاي پلي آف. كشور ميزبان از بين چهار فيناليست پس از مشخص شدن از طريق مقدماتي انتخاب شد.

از زمان گسترش مسابقات نهايي كه از سال 1980 شروع مي شود، كشور يا كشورهاي ميزبان از قبل انتخاب شده اند و به طور خودكار واجد شرايط هستند.
واجد شرايط بودن
مقاله اصلي: مقدماتي جام ملت‌هاي اروپا

براي راهيابي، يك تيم بايد در يكي از نقاط مقدماتي به پايان برسد يا در پلي آف پيروز شود. پس از اين، يك تيم به مرحله نهايي در كشور ميزبان مي رود، اگرچه ميزبان به طور خودكار واجد شرايط مسابقات مي شود. مرحله مقدماتي در پاييز پس از جام جهاني فوتبال، تقريبا دو سال قبل از فينال آغاز مي شود.

گروه‌هاي مربوط به مقدمات توسط كميته يوفا با استفاده از بذر مشخص مي‌شوند. تيم‌هاي اوليه شامل قهرمانان فعلي و ساير تيم‌ها بر اساس عملكردشان در مقدماتي جام جهاني فوتبال و آخرين مرحله مقدماتي جام جهاني فوتبال است. براي به دست آوردن ديد دقيق از توانايي هاي تيم ها، يك رتبه بندي تهيه مي شود. اين با گرفتن مجموع امتيازهاي كسب شده توسط يك تيم خاص و تقسيم آن بر تعداد بازي هاي انجام شده، يعني امتياز در هر بازي، محاسبه مي شود. در مورد تيمي كه يكي از دو مسابقه قبلي را ميزباني كرده است و بنابراين به طور خودكار واجد شرايط شده است، فقط از نتايج آخرين مسابقه مقدماتي استفاده مي شود. اگر دو تيم در هر بازي امتيازات مساوي داشته باشند، كميته موقعيت خود را در رده بندي بر اساس موارد زير تعيين مي كند:

    ضريب بازي هاي انجام شده در آخرين رقابت هاي مقدماتي آن.
    ميانگين تفاضل گل
    ميانگين تعداد گل هاي زده شده
    ميانگين تعداد گل هاي خارج از خانه.
    قرعه كشي.

ثبت نام مدرسه فوتبال

با استفاده از آفريقاي جنوبي در سال 1909، آرژانتين در سال 1912 و ايالات متحده در سال 1913، عضويت فيفا فراتر از اروپا گسترش يافت.

با اين حال، فيفا در طول جنگ جهاني اول با بازيكنان زيادي كه به جنگ اخراج شدند و امكان سفر براي مسابقات بين‌المللي به شدت محدود شد، شكست خورد. پس از جنگ، پس از مرگ وولفال، سازمان به دست الكساندر بارتولومئو افتاد. از كشورهاي داخلي، كه به عدم تمايل به شركت در مسابقات بين المللي با دشمنان اخير خود در جنگ جهاني اشاره كردند.

در سال 1946 چهار كشور بريتانيا بازگشتند. در 10 مه 1947 "مسابقه قرن" بين بريتانياي كبير و "بقيه اروپا يازدهم" در هامپدن پارك در گلاسكو در حضور 135000 تماشاگر برگزار شد - بريتانيا 6-1 پيروز شد. درآمد حاصل از اين مسابقه كه به 35000 پوند مي رسيد، به فيفا داده شد تا پس از جنگ جهاني دوم به راه اندازي مجدد آن كمك كند. پس از آن اولين جام جهاني فيفا پس از جنگ در سال 1950 در برزيل برگزار شد. در همين حال، فيفا به گسترش خود ادامه داد، به طوري كه در پنجاهمين سالگرد تأسيس، 84 عضو داشت.
جام جهاني مردان فيفا
نوشتار اصلي: جام جهاني فوتبال

اولين جام جهاني فوتبال در سال 1930 در اروگوئه برگزار شد. در اولين بازي قهرماني بين آرژانتين و اروگوئه، تيم ها نتوانستند در مورد توپ تصميم بگيرند بنابراين در نيمه اول از توپ آرژانتين و در نيمه دوم از توپ اروگوئه استفاده كردند. بسياري از كشورها وارد نشدند، اما بيشتر كشورهايي كه وارد شدند از قاره آمريكا آمده بودند. با اين حال، در سال 1950، تيم هاي اروپايي علاقه مند شدند و اين رقابت ها به بزرگترين رويداد فوتبال و ورزشي جهان تبديل شد.

كوپا آمريكاي جنوبي اولين بار در سال 1916 و قبل از جام جهاني برگزار شد. چند دهه بعد، قهرماني هاي قاره اي ديگر ظهور كردند - جام ملت هاي آسيا (1956)، جام ملت هاي آفريقا (1957)، قهرماني اروپا (1960)، جام طلاي آمريكاي شمالي (1991)، جام ملت هاي OFC اقيانوسيه (1996) و ليگ ملت هاي يوفا. (2018).