بين سالهاي 1948 تا 1980 ، 23 مدال از 27 مدال المپيك توسط اروپاي شرقي به دست آمد و تنها سوئد (طلا در 1948 و برنز در 1952) ، دانمارك (برنز در 1948 و نقره در 1960) و ژاپن (برنز در 1968) سلطه خود را شكستند. به براي بازيهاي 1984 لس آنجلس ، IOC تصميم گرفت كه بازيكنان حرفه اي را پذيرش كند. از سال 1992 ، رقابت كنندگان مرد بايد زير 23 سال سن داشته باشند ، اگرچه از سال 1996 ، سه بازيكن بالاي 23 سال در هر تيم مجاز هستند. مسابقات زنان در سال 1996 اضافه شد. برخلاف مسابقات مردان ، تيم هاي بين المللي كامل بدون محدوديت سني مسابقات المپيك زنان را انجام مي دهند.
پس از جام جهاني ، مهمترين مسابقات بين المللي فوتبال ، مسابقات قهرماني قاره است كه توسط هر كنفدراسيون قاره اي برگزار مي شود و بين تيم هاي ملي به رقابت مي پردازد. مسابقات قهرماني اروپا (يوفا) ، كوپا آمه ريكا (CONMEBOL) ، جام ملت هاي آفريقا (CAF) ، جام آسيا (AFC) ، جام طلايي CONCACAF (CONCACAF) و جام ملت هاي OFC (OFC). جام كنفدراسيون هاي FIFA با برندگان هر شش قهرماني قاره ، قهرمانان فعلي جام جهاني فوتبال و كشوري كه ميزبان جام جهاني بعدي بود رقابت كردند. اين مسابقات به طور كلي به عنوان يك تورنمنت گرم كننده براي جام جهاني آينده در نظر گرفته شد و از اعتبار مشابه جام جهاني برخوردار نبود. اين مسابقات پس از نسخه 2017 متوقف شد.
معتبرترين مسابقات در فوتبال باشگاهي قهرماني هاي مربوط به قاره است كه به طور كلي بين قهرمانان ملي ، به عنوان مثال ليگ قهرمانان اروپا در اروپا و كوپا ليبرتادورس در آمريكاي جنوبي برگزار مي شود. برندگان هر مسابقه قاره اي در جام جهاني باشگاه هاي فيفا شركت مي كنند.
سه شنبه ۳۰ شهریور ۰۰ | ۱۹:۳۷ ۱۹ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است