فيفا
نياز به يك سازمان واحد براي نظارت بر بازي هاي جهاني در آغاز قرن بيستم با افزايش محبوبيت مسابقات بين المللي آشكار شد. فدراسيون فوتبال انگليس مباحث زيادي را در مورد تشكيل يك نهاد بين المللي هدايت كرده بود ، اما تصور مي شد كه هيچ پيشرفتي ندارد. براي تشكيل اين انجمن به هفت كشور اروپايي ديگر واگذار شد. FIFA (فدراسيون بين المللي فوتبال) در پاريس در 21 مه 1904 تاسيس شد - نام و نام اختصاري فرانسوي تا به امروز ، حتي در خارج از كشورهاي فرانسوي زبان ، همچنان وجود دارد. اولين رئيس آن رابرت گرين بود.
فيفا در سال 1906 رياست اولين مسابقات بين المللي خود را بر عهده داشت ، اما با تأييد يا موفقيت كمي روبرو شد. اين ، در تركيب با عوامل اقتصادي ، منجر به جايگزيني سريع Guérin با Daniel Burley Woolfall از انگليس شد ، كه تا آن زمان به عضويت انجمن درآمده بود. در تورنمنت بعدي كه رقابت هاي المپيك 1908 لندن برگزار شد ، برخلاف اصول بنيانگذار فيفا ، علي رغم حضور فوتباليست هاي حرفه اي ، موفقيت آميزتر بود.
عضويت در FIFA با استفاده از آفريقاي جنوبي در سال 1909 ، آرژانتين در 1912 و ايالات متحده در 1913 فراتر از اروپا گسترش يافت.
فيفا اما در طول جنگ جهاني اول دچار تزلزل شد و بازيكنان زيادي به جنگ اعزام شدند و امكان سفر براي مسابقات بين المللي به شدت محدود بود. پس از جنگ ، به دنبال مرگ وولفال ، سازمان به دست اسكندر بارتولومه افتاد. [نياز به منبع] اين سازمان رهبر جديدي داشت هر چند پس از مرگ بارتولومه در سال 1919. اين سازمان از انقراض نجات يافت ، اما به قيمت عقب نشيني از كشور هاي داخلي ، كه به عدم تمايل به شركت در مسابقات بين المللي با دشمنان اخير خود در جنگ جهاني اشاره كردند.
در سال 1946 چهار كشور بريتانيا بازگشتند. در 10 مه 1947 "مسابقه قرن" بين بريتانياي كبير و "بقيه اروپا يازدهم" در پارك همپدن گلاسكو قبل از 135000 تماشاگر برگزار شد - بريتانيا با نتيجه 6-1 شكست خورد. درآمد حاصل از اين مسابقه كه مبلغ 35000 پوند است ، در اختيار فيفا قرار گرفت تا به بازسازي آن پس از جنگ جهاني دوم كمك كند. پس از آن اولين جام جهاني پس از جنگ فيفا در سال 1950 در برزيل برگزار شد. در همين حال ، FIFA به گسترش خود ادامه داد به طوري كه در پنجاهمين سالگرد تاسيس آن 84 عضو داشت.
پنجشنبه ۰۱ مهر ۰۰ | ۱۶:۳۷ ۱۳ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است