قرن 17
در ولز، بازي cnapan توسط جورج اوون از Henllys، مورخ عجيب و غريب Pembrokeshire، در سال 1603 شرح داده شد:
"اين بازي ... تصور مي شود كه قدمت زيادي داشته باشد و به شرح زير است. بريتانيايي هاي باستان كه به طور طبيعي ملتي جنگجو بودند، بدون شك براي ورزش جواني خود در زمان صلح و براي جلوگيري از بيكاري، بازي هاي فعاليتي را طراحي مي كردند كه در آن هر فرد انجام مي داد. ممكن است مهارت و چابكي طبيعي خود را نشان دهد...... حدود يك يا دو بعدازظهر، نمايش شروع مي شود، به اين ترتيب، پس از يك گريه كه هر دو طرف را وادار كرد به يك دشت بكشند، همه ابتدا با صرفه جويي در يك جفت سبك از بدن خود برهنه شدند. شلوار، سر برهنه، بدن برهنه، پاها و پاهاي برهنه .... شركت پا به اين ترتيب، يك توپ گرد از مقدار معقول تهيه شده است تا مرد بتواند آن را در دست بگيرد و نه بيشتر، اين توپ را از چوب هاي انبوه مانند جعبه، سرخدار، خرچنگ يا درخت هالي است و بايد آن را در پيه بجوشانند تا لغزنده شود و در دست گرفتن آن سخت شود. در پاييز، كسي كه آن را بگيرد، آن را به سمت كشوري كه براي آن بازي مي كند، براي گل يا مكان تعيين شده پرتاب مي كند هيچ‌كدام نيست و نيازي هم ندارد، زيرا نمايشنامه تا زماني كه سيناپان آن‌قدر پيش نرود كه ديگر اميدي به برگرداندن آن در آن شب وجود نداشته باشد، واگذار نمي‌شود، زيرا حمل آن در فاصله يك يا دو مايلي از مكان اول ضرري ندارد. از اين افتخار است كه هنوز توسط شركت دنبال مي شود و بازي همچنان حفظ مي شود، اغلب ديده مي شود كه تعقيب و گريز براي دنبال كردن دو مايل و بيشتر..."